Σε απόσταση 12 χλμ. βρίσκεται το σπήλαιο «Κόκκινες Πέτρες» στα Πετράλωνα, μια διεθνούς φήμης περιοχή, λόγω παλαιοντολογικών ευρημάτων και τοποθεσία ξεχωριστής ομορφιάς. Η είσοδος του σπηλαίου είναι ένα τεχνητό τούνελ 100 περίπου μέτρων, που διανοίχτηκε μέσα σε επιχώσεις, οι οποίες λόγω διάβρωσης της πλαγιάς τού βουνού έχουν επικαλύψει την παλαιά φυσική είσοδο, σφραγίζοντας το έγκοιλο για πάνω από μισό εκ. χρόνια, μέχρι την ημέρα δηλαδή που ανακαλύφθηκε το 1959. Η εσωτερική θερμοκρασία παραμένει σταθερή γύρω στους 17 (+ 1) βαθμούς Κελσίου χειμώνα - καλοκαίρι. Δεξιά και αριστερά στα τοιχώματα του τούνελ υπάρχουν προθήκες οι οποίες περιέχουν πέτρινα και οστέινα εργαλεία, καθώς και οστά, σιαγόνες και δόντια διαφόρων ζώων. Ο κύριος όγκος των ευρημάτων πάντως εκτίθεται στην αίθουσα εκθεμάτων τού Ανθρωπολογικού Μουσείου που έχει ανεγερθεί δίπλα στο σπήλαιο.
Εκεί που σταματούν οι ράγες τού βαγονιού και τελειώνει το τεχνητό τούνελ αρχίζει το ίδιο το σπήλαιο, με πρώτη τη μικρή «αίθουσα της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος». Στο σημείο αυτό υπάρχει αριστερά μία υποθετική αναπαράσταση από τη ζωή των Αρχανθρώπων καθώς και άλλες αναπαραστάσεις, κυρίως ζώων. Δεξιά, στην ίδια αίθουσα, κάτω από ένα διαφανές πλαστικό, έχουν αποκαλυφθεί και παραμείνει στη θέση τους οστά αλόγου, μία σιαγόνα ελαφιού, μία σιαγόνα άγριου όνου και ένα παλαιολιθικό εργαλείο από χαλαζία.
Νέα Καλλικράτεια – Πετράλωνα 12 χλμ. – 15΄
Το Κέντρο Βυζαντινού Πολιτισμού βρίσκεται σε μια περιοχή της Χαλκιδικής, η οποία ήταν πολύ σημαντική κατά τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους. Το παλιό κτίριο κάποτε ανήκε στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα Ρωσίας του Άγιου Όρος. Εκεί φιλοξενήθηκαν προσωρινά οι πρόσφυγες μετά τον ελληνικό-τουρκικό πόλεμο της Μικράς Ασίας (1922), ενώ κατά τη διάρκεια του 1920 -1930 το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού και τελικά δόθηκε στα στρατεύματα κατοχής κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Μουσείο, μεταξύ άλλων, φιλοξενεί τα κυρία αρχαιολογικά ευρήματα της Νότιας Χαλκιδικής και μια οργανωμένη «ξενάγηση» στο Άγιο Όρος που βασίζεται σε ένα μεγάλης κλίμακας μοντέλο με ψηφιακές οθόνες.
Το μουσείο άνοιξε τον Ιούλιο 1998 σε ένα κτίριο στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ολύνθου. Τα ανασκαφικά ευρήματα βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πολύγυρου. Το Μουσείο Ολύνθου έχει μόνο οπτικοακουστικό υλικό σκοπός του οποίου είναι να δώσει στους επισκέπτες μια ολοκληρωμένη εικόνα του αρχαιολογικού χώρου της Ολύνθου, ξεκινώντας με την ιστορία της πόλης και συνεχίζοντας με μια περιγραφή της ανασκαφής και της αποκατάστασης.
Τα αρχαία Στάγειρα, η πατρίδα του Αριστοτέλη, του μεγαλύτερου φιλοσόφου της αρχαιότητας και δασκάλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκονται περίπου 500 μ. νοτιοανατολικά του σημερινού χωριού της Ολυμπιάδας, πάνω σε μια μικρή, ορεινή χερσόνησο, η οποία ονομάζεται "Λιοτόπι". Ιδρύθηκαν από Άνδριους αποίκους γύρω στο 655 π.Χ. στον ανατολικό ορεινό αυχένα της Χαλκιδικής, ενώ λίγο αργότερα έφθασαν εκεί και άποικοι από τη Χαλκίδα. Στις αρχαίες πηγές γίνεται ακριβής αναφορά για τη θέση της πόλης: τοποθετούν τα Στάγειρα νοτιότερα της Ακάνθου και σε παραθαλάσσιο μέρος και προσθέτουν την ύπαρξη ενός μικρού νησιού απέναντι από την πόλη με το όνομα "Κάπρος" (το ίδιο όνομα αποδίδεται και για το λιμάνι της πόλης, ενώ επίσης πολλά νομίσματα της πόλης έφεραν ως σύμβολο τον κάπρο). Σύμφωνα με την παράδοση, οι Σταγειρίτες μετέφεραν και έθαψαν στην πόλη τους τα οστά του Αριστοτέλη και καθιέρωσαν προς τιμή του μεγάλη γιορτή τα "Αριστοτέλεια".
